📌 مناهج:
اگر جایگاه خودمان در پازل تبیین را هنوز پیدا نکردیم، بسم الله. تا دیر نشده شما هم شروع کنید...
این همه جوسازی مسموم رسانه‌ای و بمباران افکار عمومی، نیاز به تبیین دارد.
امام خامنه‌ای هم بارها از واجب فوری جهاد تبیین سخن گفته‌اند.
البته در کنار فعالیتهای فردی که متوجه هر طلبه و استادی هست، نهادهای حوزوی نیز لازم است گزارشی از برنامه‌ریزی و فعالیت‌هایی که در این زمینه انجام دادند ارائه کنند. در اینباره در آینده نزدیک، بیشتر خواهیم گفت و مطالبه خواهیم کرد.
🖋 ناصر فقیهی
🔸 به یکی از اساتید که روحیه انقلابی داشته و در علم‌های کلام، فقه و حدیث دانش خوبی دارد، پیشنهاد دادم درباره مسائل روز از نگاه‌های اعتقادی و فکری بنویسد؛ مثل تحلیل‌های فرهنگی و سیاسی متداول چون جای علمایی مثل ایشان بسیار خالی است. جای امثال شهیدان مطهری و بهشتی را در جهاد تبیین باید پر کرد.
🔻 می‌دانید وی چه جوابی داد؟ با حالت تحقیرآمیزی گفت: من وقت برای این کارها ندارم.
🔹 استاد این را گفت و رفت اما حال من بسیار بد شد. تنهایی و غربت انقلاب را کامل حس کردم. آری انقلاب درمیان حوزوی‌ها هم گاهی غریب است.
🔺 پشت این برخورد، یکی از ضعف‌های حوزه است که اساتید خوب و حتی انقلابی‌اش در بزنگاه‌های حساس اجتماعی سیاسی باز هم وقتی برای روشنگری و نگارش ندارند.
❓چرا در این سه ماه برخی اساتید و دانش‌پژوهان مراکز علمی مخصوصا مؤسسات اعتقادی حوزه نقش فعالی نداشتند؟ آنچه درس می‌دهند و درس می‌گیرند، کی قرار است بدرد انقلاب و مردم بخورد؟
❗️بهتر است بگویم در برابر حوادث واقعه، با تمام تهاجمات رسانه‌ای هنوز احساس تکلیف نمی‌کنند. برخی برنامه‌ای از قبل تعیین‌شده دارند دیگر فرقی نمی‌کند، شرایط جامعه خوب باشد یا فتنه‌گون! اگر نظام ضربه هم بخورد باز همان برنامه عادی خود را دارند. گویی اصلا فرمان واجب فوری جهاد تبیین از سوی ولیّ جامعه صادر نشده است!!
❇️ باید به اطلاع این بزرگواران برسانم، اینکه شما در میدان حضور ندارید و نهایتا شاید به صدور بیانیه دسته جمعی اکتفا می‌کنید، به معنای خالی‌ماندن صحنه نیست.
گاهی افرادی که بلحاظ علمی ضعیف و گاهی حتی افراد گمراه، سرداران عرصه می‌شوند.
همانطور که اکنون چهره‌های روحانیت در فضای مجازی بعضاً طلاب جوانی هستند که چندان حظ علمی ندارند و حتی برخی دین را بهانه‌ای برای شهرت خویش کرده‌اند. (فضلای جوان وارسته و جویای علم و فضل منظور نیستند).
🔻 یادمان باشد آسیب‌هایی که انقلاب می‌بیند ضررش برای همه است و دشمنان انقلاب همه روحانیت را دشمن خود می‌داند.
🖋 فرهاد فتحی
🔸 یکی از دوستان حوزوی ما، یادداشتی منتشر کرده و در آن، از حوزه و نهادهای حوزوی، گلایه داشته که در این دو ماه اخیر، شما چه کردید و در کجای معادلات این جنگ ترکیبی علیه نظام، دین و وطن بوده‌اید؟!
🔍 استفهام گلایه‌آمیز صورت‌گرفته، از نوع انکاری بود و لذا پاسخ آن‌هم روشن است: همان کاری که پیش‌از این دو ماه نیز می‌کردند را ادامه دادند!
🔺 البته شاید سؤال این بوده که مجموعه حوزه‌های علمیه، اساساً پیش‌از فتنه جاری، در راستای دفاع از نظام و انقلاب، در میدان عمل، چه اقداماتی را صورت داده‌اند؟! که اگر باز بخواهیم صادقانه و بی‌تعارف پاسخ دهیم؛ می‌توانیم بگوییم: تقریباً هیچ!
🚫 اگر مسئولان عزیز، این قضاوت را صحیح نمی‌دانند، خب بسم‌الله؛ بفرمایند که در پلتفرم‌های ایرانی، نظیر «شاد» که مورد استفاده بیش‌از ۱۰ میلیون دانش‌آموز بوده است و یا «روبیکا» و یا اصلاً همین «ایتا» به‌صورت عملی چه فعالیت‌هایی را در راستای رسالت‌شان انجام داده‌اند؟!
💢 در پلتفرم‌های خارجی چطور؟! یعنی در «کلاب‌هاوس»، «تویبتر»، «اینستاگرام»، «یوتیوب» و… چه فعالیتی داشته‌اند؟!
‼️ اگر بناست فعالیتهای شبانه‌روزی امثال ما به نام فعالیتهای سازمانی حوزه فاکتور شوند؛ با این توجیه که ما محصول و فرزند حوزه هستیم، بایستی عرض شود که اگر امثال ما با فرمان مدیران حوزه پیش می‌رفتیم، درحال حاضر نهایتاً در یکی از گروه‌های ایتا، مشغول بحث با افرادی بودیم که عقاید و ارزش‌های ۹۹ درصدمان با یکدیگر یکی است و به‌عبارتی همه در یک جبهه قرار داریم و صرفاً پیرامون آن یک‌درصد اختلافی که بین‌مان است، ماه‌ها مشغول بحث‌های بی‌حاصل و فشل‌کننده با یکدیگر بودیم.
⁉️ پس جامعهٔ هدف و اصلی مخاطبان‌مان که مشحون از سؤالات اساسی، از خدا تا انقلاب هستند چه می‌شوند؟! صادقانه و بی‌تعارف بفرمایید: آیا آنها را رها نکرده‌اید؟!
🖋 علی مهدوی
🔸 بیش از پنجاه روز است که فتنه ترکیبی پر حجمی علیه ایران اسلامی برپا شده است. فتنه‌ای که آتش تهیه آن از رسانه‌های مزدور سعودی-صهیونیستی و دستگاه رسانه‌ای سنتکام شعله می‌کشد و مسلح‌کردن اغتشاشگران توسط آمریکا و به واسطه فرقه‌هایی همچون کومله تأمین میشود.
🔻 امروز بیشتر از همیشه واضح شده که درگیر جنگ احزاب مدرن و فتنه عظیم بین المللی هستیم؛ جنگی که حتی آلمان و انگلیس و فرانسه هم مستقیما به پشتیبانی آن آمده‌اند و به هر شکل ممکن می‌خواهند آتش اغتشاشات رو به سردی نگذارد و مردم و خصوصا جوانان با آن همراه شوند.
⁉️ اما سؤال اصلی اینجاست؛ دستگاه عظیم حوزه و روحانیت کجای مبارزه با این معرکهی ترکیبی اغتشاشات هستند؟
درست است که حجاب و گشت ارشاد صرفا بهانه‌ای بود برای جرقه‌ی اغتشاشات، اما قرار است تا کی از حوزه صدایی در نیاید و روز به روز صحنه گردانان بی‌حجابی، گستاخ‌تر و دریده‌تر شوند و با ایجاد رعب و وحشت برای زنان مؤمنه و محجبه کشور، مارپیچ سکوت و اشتباه محاسباتی ایجاد کنند؟!!
❓اگر بیشترین هجمه در این اغتشاشات به کمک عملیات روانی و رسانه‌ای است، آیا حوزه در عرصه تبیین همچنان باید ساکت باشد و روال عادی همچون قبل از اغتشاشات در حوزه برقرار باشد؟
♨️ آقای جامعه مدرسین، آقای شورای عالی، آقای مدیر حوزه، آقای معاونت تبلیغ حوزه، نسبت شما با واجب فوری جهاد تبیین دقیقا چیست؟ صدور چند بیانیه کلی؟ سخنرانی‌های موردی؟ یا حضور فعال و شبانه‌روزی، وسط معرکهی جهاد تبیین؟!
♨️ بی‌عملی این روزهای ما گاهی ناخواسته تبادر به انفعال و حرکت به سمت سکولاریزه شدن دارد.
مردم و نخبگان کشور دارند رفتار ما را قضاوت می‌کنند.
🔻 سازمان حوزه و روحانیت حتما متوجه هست که این ایام بیشترین تمرکز دشمن روی تضعیف ولایت فقیه متمرکز شده است؛ آیا ما نسبت به عواقب این تضعیف اساسی، بیداری و تحرک لازم را داشته‌ایم؟
آیا خبر از خیزش صهیونیستی عمامه‌پرانی در کوچه و خیابان‌ها داریم؟
❓حوزه علمیه خواهران و جامعة الزهرا در این فتنه ترکیبی با محوریت سوء استفاده از زنان در کجای ماجرای تبیین گسترده و همه جانبه قرار گرفته است؟!
♨️ آری؛ امروز قوه قضاییه نباید مرعوب جوسازی‌ها شود و قاطعانه و فوری باید احکام مجرمین و محاربین را صادر و اجرا کند؛ اما حوزه علمیه برادران و خواهران کجای این ماجراست برای مطالبه‌گری و همچنین آماده‌سازی فکری و روانی جامعه برای اجرای احکام قاطع قوه قضاییه؟
🔰 امروز جوانان کشور بیش از هر زمان دیگری به گفتگوهای چهره به چهره و دو طرفه نیازمندند؛ کاری که حسب فرمایش رهبر انقلاب، دقیقا وظیفه حوزه و روحانیت است؛ اما حوزه دقیقا کجاست؟
🔻 اگر علم داریم که فردای تجزیه‌ی ایران، فردایی سراسر شوم و تباهی و سیاهی خواهد بود؛ آیا نباید نسبت به روشنگری اذهان مردم اقدام کرد؟ آیا رهبر انقلاب نفرمودند فتنه را فقط باید با روشنگری خاموش کرد؟
🔺 ناگفته نماند همه طلابی که بدون امکانات و آتش به اختیار وارد صحنه جهاد تبیین شدند مأجور هستند؛ اما از سازمان حوزه انتظار است با برنامه و فعال، ظرفیت‌های خاموش را سرخط کند.
🔻 امروز هیچ سکوتی جایز نیست و انفعال اهل علم و طلاب و روحانیون و فضلای حوزوی از هر صنف دیگری وزر و وبال و تبعاتش بیشتر است...
حوزه باید این سکوت منفعلانه را بشکند و بیش از پیش در جنگ شناختی امروز نقش آفرینی کند.
📝 به مناسبت بیانات آیت‌الله بوشهری در آغاز سال تحصیلی حوزه
🖋 محمد حق پرست
🔸 یکی از محورهای سخنان «آیت الله بوشهری» در مراسم افتتاحیه حوزه، گلایه از فعالیت کسانی بود که به بهانه ایجاد جاذبه، کارهایی می‌کنند که در شأن حوزه و روحانیت نیست.
این موضوع مرتبط با پرونده اخیر رسانه حوزوی مناهج است که از زوایای مختلف به آن پرداختیم.
بیان ایشان صرفا گلایه‌ای بود که به جای خود درست است. اما صرف گلایه و حتی هشدار کافی نیست. روحانیت صنفی است که خودش باید از اعتبار و جایگاه خودش در ولنگاری فضای مجازی، حراست کند وگرنه بدتر از این خواهد شد.
🔢 راه حل این معضل پنج چیز است:
1 یکم. وضع قوانین:
اولا نیاز به قوانینی داریم که برای همه فعالان رسانه‌ای حوزوی یکسان اجرا شود بدور از ملاحظات سیاسی و جناحی.
ثانیا، ذکر دقیق مصادیقی که مناسب با شأن روحانیت نیست.
ثالثا، از برخوردهای سلیقگی جلوگیری شود مثل اینکه در دوره‌ای آقای «الف» کاری را اصلا نپسندد و دوره بعد آقای «ب» با همان کار مشکل نداشته باشد.
2 دوم. برگزاری دوره‌هایی برای ورود به فضای مجازی:
حوزه خودش باید پیشقدم شود و طی فراخوانی دوره‌هایی در این باره برگزار کند.
3 سوم. اعطای مجوز:
یکی از مشکلات ما این است که برخی طلاب مبتدی بدون دانش لازم، محتواهای ضعیف دینی تولید می‌کنند.
همانطور که برای تلبس شرایطی داریم، فعالیت رسانه‌ای و مجازی داشتن هم نیاز به مجوز دارد.
ناگفته نماند، سختگیری در وضع قوانین و اعطای مجوز مناسب نیست و باید حد وسط را گرفت.
4 چهارم. نظارت بر عملکرد افراد پر مخاطب
5 پنجم. برگزاری جشنواره‌های تبلیغ مجازی و معرفی افراد شاخص:
همانطور که باید با افرادی برخورد کرد، باید الگوهایی را به دیگران معرفی و از فعالیت آنها تقدیر کرد.
🖋 هادی چیت ساز
🔸 بهترین مدل کار برای جهاد تبیین، کار تشکیلاتی و تیمی است.
اما چرا تشکیلات اولویت و بلکه ضرورت دارد؟
۱_ کارهای ساده و سطحی را میتوان یک نفره انجام داد، اما کارهای بزرگ، تأثیرگذار و ماندگار فقط در قالب تشکیلات انجام‌پذیر است.
بگذارید مقایسه‌ای ساده انجام دهیم. فرض کنید پنج نفر قصد ورود به عرصه جهاد تبیین دارند. هرکدام با راه اندازی کانالی، با سلیقه خودشان مطالبی بارگزاری کنند؛ با روزی یکی دو ساعت میتوان مطالب ساده‌ای در سطح روزمرگی و واکنش عادی به مسائل روز داشت.
اما اگر همین پنج نفر تبدیل به تیم شوند، می‌توانند درباره هر مسئله‌ای یک یا چند محتوای قوی تولید کنند که برای هزاران نفر قابل استفاده است.
۲_ همفکری، ایده‌پردازی و خلاقیت در تشکیلات بیشتر از کارهای انفرادی است، بلکه اصلا قابل مقایسه نیست.
۳_ تشکیلات، خستگی کمتر و تولید بیشتر دارد. این مسئله به تنهایی عاملی بزرگ برای روند بهتر و پرقدرت است.
۴_ تداوم کار؛ اگر برای کسی مشکلی پیش بیاید، رسانه و فعالیتش هم تعطیل میشود. اما در تشکیلات با غیبت کسی کار ادامه پیدا می‌کند.
۵_ کسب تجربه؛ بسیاری از افراد کم تجربه که دغدغه تبیین دارند، در قالب تشکیلات می‌توانند هم‌افزایی خوبی داشته باشند و تجربه کسب کنند برای کارهای بزرگتر.
۶_ چینش افراد در بهترین نقطه؛ در تشکیلات هرکسی کار خودش را بهترین شکل انجام می‌دهد و خروجی آن یک اثر قوی است.
کسی نویسنده خوبی است ولی در طراحی ذوق چندانی ندارد. دیگری طراح خوبی است ولی دستش به قلم نمی‌رود. اگر هرکدام جداگانه کار کنند خروجی کارشان خوب نخواهد شد ولی در تشکیلات ضعف‌های همدیگر را می‌پوشانند و بر نقاط قوت و نشاط یکدیگر می‌افزایند.
۷_ کارهای انفرادی با کمترین مشکلات و موانع از بین می‌روند، اما کارهای تشکیلاتی حتی بزرگترین مشکلات هم نمی‌تواند آنها را متوقف کند.
❇️ سخن درباره اهمیت و اولویت کار تشکیلاتی بیش از این موارد است. در کمال تعجب، علت ناکامی بسیاری از افراد در عرصه جهاد تبیین، کار انفرادی است.
معمولا گام‌های اول برداشته نمی‌شود، یا اگر فعالیتی را هم آغاز کنند، ضعیف و کسل‌کننده است.
🔸 حوزه‌های علمیه باید این قابلیت‌ها را در خودشان فراهم بکنند؛ قابلیت سینه به سینه شدن، مواجه‌شدن با این لشکر بی‌تعداد عظیم دشمنی و دشمن که به سمت ایمان مردم، به سمت اعتقادات مردم، به سمت سلامت نفس مردم، به سمت عفت جوانان سرازیر میشود.
📝 محمد حق پرست
🔸 بعضی درخت‌ها بعد از سه چهار سال، شروع به میوه‌دهی می‌کنند اما باغبان شاخه‌های کوچک آنها را بریده و میوه‌هایشان را زود جدا می‌کند چون رشد درخت را عقب می‌اندازد.
این درخت قرار نیست در چهارسالگی میوه بدهد، بلکه بعد از ده سال باید درختی تنومند شود و آنگاه سی سال میوه پربار بدهد.
اما اگر هرس به موقع و مراقبت باغبان نباشد، درختی ضعیف رشد می‌کند بدون باردهی مناسب.
🔹 حکایت میوه‌دهی زودهنگام نهال و هرس باغبان تا زمان تنومندی، همان حکایت احساس مسئولیت زودهنگام برخی طلاب است که در تبلیغ عجله می‌کنند و رشد علمی‌شان متوقف میشود.
معمولا دلگرم به چند نتیجه مختصر می‌شوند بدون اینکه مایه علمی و مهارتی خودشان را ارتقا بخشند.
🔹 طلبه‌ای که هنوز سواد کافی در آیات و روایات ندارد، مبلغ دین میشود و به خیال خودش مایه کافی را دارد. اما این شروع ماجراست.
اضافه کنید به این احساس مسئولیت، فشارهای اقتصادی به طلبه و درآمد مختصری که از این تبلیغ‌ها گاهی عائدش میشود. نتیجه اینکه طلبه در نقطه‌ای کم‌عمق متوقف شده و اگر بخواهد رشد کند زحمت مضاعفی خواهد داشت.
🔹 توقف رشد علمی و سطحی شدن طلاب، آفتی بوده که از قدیم در حوزه وجود داشته و امروز بخاطر وسوسه‌های تبلیغات مجازی و مشکلات معیشتی بدتر شده است.
🔹 طلاب امروز نیاز به مربیانی دارند که راهنمای ایشان برای عبور از تله‌های موفقیت‌های کوچک و جزئی باشند.
♨️ اگر مدرسان و مسؤولان حوزه بی‌تفاوت باشند، آینده‌ای نه چندان دور، نسلی از طلبه‌های سطحی و بی‌مایه خواهیم داشت که بیشتر #بلاگر_دینی با محتواهای کم‌مقدار خواهند بود تا مبلغ دین؛ و روحانی‌بودنشان، منبع درآمد و شهرت است تا تبلیغ و دغدغه دین داشتن.
🖋 احمدرضا کمالی
🔸 یکی از مهمترین سؤالاتی که برای سخنرانان دینی و مبلغان دغدغه‌مند انقلابی، امروزه مطرح است این است که:
❓در تبلیغ، بیان چه مفاهیم و محتواهایی اولویت دارد؟ و مبلغ رسالت دارد تا چه حقایقی را به گوش مخاطبش برساند؟
🔹 اگر محتوای تبلیغی و دغدغه دینی مبلغ در حکومت غیردینی با زمانی که در حکومت اسلامی تنفس می‌کند، یکسان باشد پرواضح است که او هنوز نتوانسته رسالت دینی و انقلابی خود را بشناسد و وظیفه دینی‌اش را درست انجام دهد.
🔹 پاسخ این سؤال مهم وقتی روشن میشود که یک طلبه و مبلغ دینی بداند در جامعه اسلامی و در زمان حاکمیت اسلامی چه نقش و جایگاهی دارد.
🔹 این وظیفه را رهبر معظم انقلاب زمانی که می‌خواستند جایگاه روحانیون و طلاب در پیروزی انقلاب اسلامی و نسبتشان با امام ره را تبیین کنند به کرات و در سخنرانی‌های متعدد اشاره کرده‌اند.
❇️ به عنوان نمونه ایشان در یکی از بیاناتشان می‌فرمایند:
«مردم را چه کسی آورد به خیابان؟ شماها آوردید، طلبه‌ها آوردند. بله، امام، رهبر بود؛ اگر امام نبود بدون شک این اتفاق اصلاً نمی‌افتاد؛ اما ابزار امام چه بود؟ آن وسیله‌ای که فکر امام را، خواسته امام را، آن نیّت امام را تحقّق بخشید، عملیاتی کرد، اجرایی کرد، حوزه علمیه بود، طلاب بودند. ارتباط انقلاب با حوزه قم، این است. اگر طلاب نبودند این حرکت این‌طور گسترش پیدا نمی‌کرد.»
و نیز می‌فرمایند:
«این جوانهای طلبه مثل زنبورهای عسل رفتند بر روی گل‌های معرفتی که از بیان امام روییده بود، نشستند تغذیه شدند، بعد راه افتادند به سرتاسر کشور، به مردم عسل دادند، به دشمنان نیش زدند؛ هم عسل، هم نیش؛ نیش و نوش با هم.»
🔹 حال سؤال این است آیا پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همین وظیفه کماکان بر عهده طلاب نبود؟ آیا امروزه نیز برعهده مبلغین و سخنرانان دینی این نیست که مانند زنبور عسل، معارف اسلامی و حقایق دینی را از بیانات رهبر معظم انقلاب استخراج کنند و با بیان قابل فهم و متناسب برای مخاطبین مختلف تبیین و ترویج نمایند؟
آیا جهاد تبیین غیر از این است که افکار، منویات و مطالبات امام و ولیّ جامعه را میان مردم نشر دهیم و تبیین کنیم؟
✅ قطعا طلاب و روحانیون در زمان حاکمیت اسلامی، باید بازوی امام جامعه باشند. باید حلقه وصل بین امام و امت باشند.
اما امروزه چه تعداد از سخنرانان پرطرفدار جامعه، رسالت تبلیغی خود را تبیین و ترویج مبانی فکری، بیانات و دستورات امام و رهبر جامعه می‌دانند؟
🔹 بنابراین یکی از مهمترین مؤلفه‌های «تحول حوزه» به این وظیفه خطیر برمی‌گردد و این امید در نسل جدید مبلغین به چشم می‌خورد که قوی‌تر از نسل‌های گذشته در جهت جهاد تبیین قدم بردارند و عملا خود را «بازوی تبیینی امام امت» قلمداد کنند و در این راه مجاهدت کرده و از هیچ کوششی دریغ نکنند.
📝 تلاش برای تحصیل حداکثر منافع
🔸 [فضای مجازی] یک عرصه‌ای است که دارای منافع بی‌شمار و مضرات بی‌شمار است؛ عرصه فضای مجازی اینجوری است.
میتوان از آن حداکثر منافع را [کسب کرد]؛ همان کاری که آن دشمن می‌کند، شما [هم] می‌توانید بکنید در جهت عکس.
❇️ مفاهیم اسلامی و معارف اسلامی را پخش کنید بدون هیچ مانع و رادعی؛ که بعضی از این مردمان مؤمن ، جوانهای مؤمن از معمم و غیرمعمم، روحانی و غیرروحانی -بعضی غیرروحانیون در این زمینه فعال‌تر هم هستند- کارهای بسیار خوبی را انجام می‌دهند.
