توفیقات انقلاب در دیانت مردم
📝 تأملی بر سلسله حماسه‌های مذهبی
🖋 هادی چیت ساز
🔸 با آغاز محرم طنین نوای عاشورایی و شور و شعور حسینی در کشور پیچیده است. تمام شهرها و روستاها سیاه‌پوش شده‌اند تا سهمی در زنده‌کردن یاد عاشورا داشته باشند.
🔹 همین دو هفته پیش بود که حماسه‌ای دیگر در کل کشور به وجود آمد؛ حماسه جشن غدیر. و قبل‌تر از غدیر، حماسه‌های مهدوی مردم ایران و بلکه شیعیان جهان که برای حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه) گرده هم آمدند.
❓آیا این حماسه‌های پی‌درپی اتفاقی است؟ چه کسی ادعا می‌کند چنین شوری بدون شعور است؟
برخی می‌گویند مراسمهای مذهبی ظاهری زیبا دارند، اما باطنشان از محتوا خالی است. تحلیلشان غلط اندر غلط است. مگر جشن غدیر و ماتم عاشورا بدون شعور معنا دارد؟
مگر می‌شود چنین جمعیتهایی در کل ایران بخروشند ولی از معنا و مفهوم غدیر و ولایت و جهاد حسینی، تهی باشند؟ اگر داغ کربلا و حسین (ع) نبود، چگونه می‌شد مردم را چنین ماتم‌زده کرد؟
به راستی این همه عشق از کجا آمده؟ چه کسی مردم را بیش از پیش مشتاق حسین و کربلا کرده است؟ آیا جز این است که دیانت و معنویت در قلوب ایرانی‌ها و بلکه جهان تشیع بیشتر شده است؟
🔹 کسی که چنین حماسه‌های سالانه و اکنون حماسه‌های ماهانه را نمی‌بیند و یا اشتباه تحلیل می‌کند، او برای معنویت و باطن مردم کاری نمی‌کند.
آری، با نقطه مطلوب فاصله‌ها داریم، اما باید قدر این نعمت و خروش را دانست و شکرگذار بود. باید برای شعور بیشتر نسل امروز، تلاش مضاعف کرد. برای ساختن جامعه مهدوی باید شبانه‌روزی کار کرد که دشمن کار می‌کند.
🔹 اما آنچه مشهود است این است که انقلاب در افزونی دیانت مردم موفق بوده و نشانه‌های این موفقیت هر روز بیشتر می‌شود.
جانبازان و شهدای مدافع حرم، نمونه‌ای از دریای خروشان دینداری پرعمق مردم هستند.
کسانی که توفیقات امروز را نمی‌بینند، همان منزویانی هستند که از قطار انقلاب، پیاده خواهند شد.
🔹 ما به بهترشدن اوضاع امیدواریم، نه امیدی از سر دلخوشی و نادیده‌گرفتن ضعف‌ها، بلکه بستری بی‌نظیر را در دینداری مردم می‌بینیم که وظیفه ما را سنگینتر می‌کند.
#لبیک ما به حسین (ع) آن است که متوقف نشویم، بلکه قوت‌ها را بیشتر کنیم و ضعف‌ها را کمتر. ما برای جهاد آمده‌ایم و از ناملایمی‌ها نمی‌هراسیم.
