فصل جذب
📝 ضرورت عدم غفلت مسؤولین حوزوی
🖋 علی مهدوی
🔸 دهه شصتی‌ها موجب چند شیفت شدن مدارس و تأسیس دانشگاه‌های مختلف (علمی کاردبردی، پیام نور، غیر انتفاعی و آزاد) شدند؛ سیل جمعیت دهه شصت بگونه‌ای بود که در هر وهله‌ای قرار می‌گرفتند باید برای آنها برنامه‌ریزی جدی صورت می‌پذیرفت.
🔹امروز که دهه شصتی‌ها از گذر ورود به علم‌آموزی عبور کرده‌اند و نوبت به نسل‌های بعد رسیده بسیاری از دانشگاه‌ها برای جذب دانشجو مجبورند از مشو‌ق‌هایی همچون حذف کنکور و تبلیغ مدرک‌گرایی و ... استفاده کنند.
🔹 طبعا ورودی حوزه‌های علمیه نیز کما فی السابق نیست به دلایلی همچون:
1 تراکم کمتر جمعیت فعلی دیپلمه‌ها نسبت به گذشته
2 اعمال محدودیت‌های بیشتر و کیفی‌گزینی در جذب طلاب
3 تبلیغات شدید علیه روحانیت و حوزه‌های علمیه
4 بی‌برنامگی یا ضعف برنامه حوزه‌های علمیه برای جذب
🔺 از تمام موارد فوق که بگذریم؛ اما از مورد آخر نباید غافل شد. واقعا حوزه‌های علمیه برای معرفی خود و دستاوردهای خود تا چه حد توانسته‌اند با برنامه، تولید محتوا و قوی وارد عرصه تبلیغ و جذب نواجوانان و جوانان شوند؟
نگارنده برخی تلاشهای پراکنده و موردی را منکر نیست؛ اما بسیاری از مواقع شاهدیم کاری که توسط عده‌ای مسؤولین مدارس و حوزه‌ها انجام می‌پذیرد صرفا در حد طراحی و چاپ بنر است و نهایتا درج یک پست تبلیغی در کانالهای حوزوی!!
❓اما چقدر تلاش کرده‌ایم از ظرفیت مساجد، کانون‌های فرهنگی، هیئات و حتی دبیرستان‌ها برای معرفی حوزه و جذب قلوب جوانان استفاده کنیم؟!
به فرض جوانی هم جذب نشود حداقل به گوشش خورده باشد که حوزه‌ای هم وجود دارد و رسالتی بر دوش دارد.
✅ امید است مدیریت حوزه‌های علمیه در این موضوع مهم، با بسیج‌کردن مسؤولین حوزوی و دیگر ظرفیت‌های حوزه بتوانند نوآوری و خلاقیتی درخور حوزه‌های علمیه را شکل دهند.
