مناهج

🖋 سید مهدی موسوی

🔸 سرود سلام فرمانده و ترجمه‌های مختلف آن به زبان‌های مختلف، پیام‌های مختلفی دارد که یکی از آنها پی‌بردن به شیوه‌های نوین حضور تمدنی و گسترش فرهنگ اسلامی است.

🔹 از سویی توجه به فرهنگ مهدویت و مقاومت و از سوی دیگر زبان ساده و معصومانه کودکی در قالب سرود از جمله ویژگی‌های این اثر هنری است که توانست در میان ملت‌ها جاگیر شود.

🔹 سلام فرمانده یک سرود تنها نیست بلکه نمادی از حکمت انقلاب اسلامی و فرهنگ متعالی برآمده از آن است که سالیان متمادی متفکران و اندیشمندان انقلاب اسلامی به صورتبندی آن پرداخته‌اند و توسط امام خمینی و امام خامنه‌ای به یک گفتمان تبدیل شده است و توسط مجاهدان جبهه مقاومت، به عنوان الگوی موفق عملیاتی معرفی شده است.

امروز سلام فرمانده با این عقبه تئوریک و زمینه فرهنگی توانست مرزهای جغرافیایی را در نوردد و نمادی از آن فرهنگ و عمل باشد.

♨️ ندیدن این عقبه تئوریک و عدم توجه به حکمت انقلاب اسلامی، موجب می‌شود که نتوان تحلیلی واقع‌بینانه از موفقیت سلام فرمانده داشت و صرفا آن را در سطح یک سرود و شعر و آهنگ فهم کرد و به تحلیل نشست. در این صورت، نقدهای هنری برجسته می‌شود که شاید بسیاری هم وارد باشد.

🔹 اما آنچه سلام فرمانده را از سایر آثار همانند متمایز کرد تجلّی فرهنگ متعالی انقلاب اسلامی با محوریت گفتگو با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در زبانی ساده و سرشار از احساسات پاک آن هم از زبان کودکان و نوجوانانی است که آینده متعلق به آنهاست.

🔹 لذا می توان آنرا نمونه یک اثر تمدنی دانست. #اثر_تمدنی اثری است که اولا قابلیت درنوردیدن مرزهای جغرافیایی را داشته باشد و پیامی نو را به ملتها منتقل کند و ثانیا از آنچنان عمق معنایی برخوردار باشد که قابلیت انعطاف محتوایی با اقتضائات فرهنگی، زبانی و سیاسی جوامع مختلف را داشته باشد و لازمه آن امکان شکل گیری جهش‌های مضمونی در چارچوب شبکه مفهومی و نظام معنایی بنیادین آن است به نحوی که اصل پیام محفوظ باشد.

🔹 سلام فرمانده نمونه یک اثر تمدنی است چراکه آغازی بر یک جریان پاک و طیب و خودجوش انقلابی است که خود مسیرش را در داخل و خارج پیدا کرد و به سرعت نسخه های متنوع آن بدون هرگونه دخالت دولت‌ها در میان ملت ها تولید شد. نکته جالب توجه دیگر، جهش های مضمونی آن در نسخه های ملت‌های دیگر است که کاملا موجب سازگاری آن سرود با فرهنگها و اقتضائات زبانی و سیاسی ملتهاست. ارتقا #سلام_فرمانده به #سلام_یا_مهدی یکی از جهش‌های محتوایی این اثر است که در آینده جهش‌های دیگری را هم در پی خواهد داشت. 

📝 برکت استقلال حوزه از انقلاب خمینی است 

🔸 وقتی می‌گوییم: «اگر انقلاب خمینی نبود، آقایانی که امروز به هر بهانه‌ای انقلاب و جمهوری اسلامی را آزادانه نقد می‌کنند، جرأت ابراز انتقاد نداشتند چون طاغوت اجازه تنفس به آنها نمی‌داد» یعنی چه؟

❇️ یک نمونه تاریخی که نشان می‌دهد پیش از انقلاب، حوزه و روحانیت استقلالی نداشتند، حتی منبری‌ها برای منبر رفتن باید از حکومت طاغوت اجازه می‌گرفتند!!

🗒 مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین علی دوانی در خاطراتش می‌نویسد:

🔹 [در زمان طاغوت] آقای حاج سید مهدی یثربی -امام جمعه‌ی بعد از انقلاب کاشان- (پدر سید محمد یثربی از سران نشست اساتید) پنج روز از من [برای منبر] دعوت کرد. آن زمان، اوج انقلاب و بگیر و ببند منبری‌ها بود.

🔻 یکی دو ساعت بعد از ورودم به خانه آقای یثربی، رئیس آگاهی شهربانی آمد و نوشته متحدالمآلی (بخشنامه‌/ ابلاغیه‌ای) را جلوی من گذاشت و گفت:

«به احترام آقای یثربی، شما را به شهربانی نخواسته‌ایم. این ورقه را پر کنید تا بتوانید اینجا منبر بروید.»

🔻 دیدم نوشته متحدالمآل (بخشنامه) قریب به این مضمون است و جای امضای آن را خالی گذاشته‌اند: «این جانب ... در منبر، جز بیان مسائل دینی و مواعظ مذهبی چیزی نمی‌گویم. و اگر برخلاف مصالح مملکتی سخنی گفتم، به جرم سردستۀ خراب‌کاران تحت تعقیب قرار گیرم.»

❗️گفتم: «استاد و مرجع تقلید ما، حضرت آیت الله خمینی در نجف اشرف به حال تبعید است، و من بیایم برای چند منبر چنین تعهدی به شما بسپارم؟ امضا نمی‌کنم.» 

گفت: نمی‌شود.

گفتم: نمی‌خواهید، برمی‌گردم.

🔻 گویا اعلامیه [دعوت به مجلس منبر و روضه] هم صادر شده بود.

[مأمور شهربانی] از آقای یثربی خواست که مثل دیگری که قبل از من آمده و نوشته را امضا کرده بود، مرا وادار کند که من هم چنان کنم، ولی او ساکت بود. 

♨️ سید محمد یثربی (از اعضای اصلی نشست اساتید و پسر امام جمعه بعد انقلاب کاشان) که هنوز عمامه نگذاشته بود گفت: 

«ورقه را پر کنید و امضا کنید. آقای ... (از فضلای معروف قم) امضا کرد و داد.»‼️

❓گفتم: فلانی؟

‼️ گفت: بله، آخر او قرض دارد! 

❇️ گفتم: «ما طلبه‌ها اغلب قرض داریم. این موجب می‌شود که چنین چیزی را امضا کنیم و به اینها بدهیم؟

محال است که من امضا کنم. تعجب است که آن آقا تن به این ذلت داده است.

🔹 پس از بگومگو، به رئیس آگاهی گفتم: 

«چون اعلامیه [منبر] صادر کرده‌اند و مردم از امشب منتظر منبر هستند، اگر بخواهید من نوشته را پر نمی‌کنم، ولی خطی زیر آن می‌کشم و خودم چیزی می‌نویسم و می‌دهم.»

گفت: بنویسید ببینم!

خطی زیر نوشته و محل امضا کشیدم و نوشتم: «اینجانب گوینده و نویسنده دینی مدت پنج روز به کاشان دعوت شده‌ام و طبق وظیفه دینی با کمال نظم و آرامش برنامه را اجرا می‌کنم.»

سپس امضا کردم.

گفت: یعنی چه؟ این بی‌اعتنایی به متحدالمآل (بخشنامه) ماست که شهربانی به #همه_اهل_منبر می‌دهد و از آنها و امضا می‌گیرد.»

گفتم: از من همین است. نخواستید، همین حالا به قم برمی‌گردم.

🔹 همانجا به شهربانی تلفن کرد و گفت: «این طور نوشته است و می‌گوید اگر نخواستید، برمی‌گردم. شب هم باید منبر برود.» 

✅ گوشی را گذاشت و گفت: خیلی خوب. ما همین را قبول داریم.

نوشته را برداشت و رفت. 

📗 نقد عمر، مرحوم علی دوانی، ج ۱، ص ۴۴۲

📌 مناهج:

امثال این حقایق تاریخی را به افرادی که با شعار استقلال حوزه، مدام آرزوهای خود را به عنوان خاطرات پیش از انقلاب، مطرح می‌کنند، باید نشان داد؛ بلکه حافظه تاریخی این جماعت احیا شود...

وگرنه واضح است که استقلال و عظمت و برکت امروز حوزه، مدیون خمینی کبیر است.

🎥 ناظر به بیانات امام خامنه‌ای در ۱۴ خرداد ۱۴۰۱

👤 سید علی خمینی؛ نجف اشرف در منزل امام خمینی(ره)

🔸 ۳۳ سال رهبری جامعه بعد از امام، در این شرایط سخت سیاسی و فرهنگی و دشمنی‌های سهمگین به دست رهبری است. و ایشان با موفقیت کشتی انقلاب را جلو برده‌اند.

🔹 همه عاشقان و ارادتمندان امام خمینی نسبت به رهبر معظم انقلاب سخن از تمجید گفته‌اند؛ چراکه همیشه پیش‌بینی‌های ایشان محقق شده است.

❇️ چنین فردی که همیشه مورد تکریم و تمجید عشاق امام و انقلاب است، با این حال خودش را در مقام مقایسه با امام نمی‌بیند!

✅ خودسازی این شخصیت ممتاز است.

🖋 علی مهدوی

یک. حوزه‌های علمیه، قبل و بعد از خمینی کبیر

اگر خمینی نبود، معلوم نبود وضع حوزه‌های علمیه با آن نفوذ متحجرین به کجا می‌کشید. 

متحجرینی که فلسفه را حرام و فلسفه‌خوان را نجس می‌دانستند!

متحجرینی که شاه را سایه خدا معرفی می‌کردند و در برابر ظلم و ستمی که نه فقط به مردم بلکه بر دین روا می‌داشت لال بودند.

متحجرینی که معتقد بودند ظلم و ستم به قدری باید فراگیر شود تا موجب فرا رسیدن ظهور شود!! لذا برای تعجیل فرج، معنای انتظارشان، چیزی شبیه خواب‌آلودگی بود تا انتظار عالمانه به معنای زمینه‌سازی ظهور.

دو. خطر تعطیلی بسیاری از آیات و احکام

اگر خمینی نبود عده‌ای مقدس‌مآب دین را به صرف احکام نجاسات و طهارات و نماز و روزه خلاصه می‌کردند و دیگر اثری از اسلام ناب باقی نمانده بود. لذا در عمل همه آیاتی که مرتبط با قیام بود، تعطیل می‌شد!

«قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ: أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى» (سبأ: ۴۶)

«لَقَد أَرسَلنَا رُسُلَنَا بِالبَیِّنَاتِ وَأَنزَلنَا مَعَهُمُ ٱلکِتَابَ وَ ٱلمِیزَانَ لِیَقُومَ ٱلنَّاسُ بالقِسطِ» (حدید: ۲۵)

و حتی بسیاری از احکام و حدود نیز کاملا تعطیل می‌شد.

۱. نگذارید از انقلاب، هویت‌زدایی کنند و حقیقت انقلاب را واژگون کنند.

۲‌. نگذارید یاد امام در جامعه را کمرنگ و تحریف کنند.

۳. نگذارید رگه‌های ارتجاع، نفوذ کنند و جاگیر شوند. (مرتجع تابع سبک سیاست و زندگی غربی است)

۴. دروغ، فریب و جنگ روانی دشمن را افشا کنید نگذارید جنگ روانی در کشور تاثیر بگذارد..

۵. از سرمایه ایمان مردم برای تولید عمل صالح بهره بگیرید.

۶. نگذارید وانمود کنند کشور به بن بست رسیده است.

۷. امروز وظیفه قدرشناسی از مسئولان سنگین است.

📲 مشاهده فیلم سخنرانی👇

Farsi.khamenei.ir/live

🖋 محمدحسین رضازاده

👆🏻 ادامه یادداشت:

🔻 جدا از سیاست‌های خصمانه دولت‌های غربی و نهادهای بین‌المللی در جهت دین‌زدایی از جوامع اسلامی، فرهنگ منحط غربی که با نفی دین و کلیسا در غرب تولد یافته بود و با اتکا به غارت‌های دوران استعمار از جهت علمی و صنعتی، قدرتمند شده بود به شکل عجیبی در بین مسلمانان ترویج می‌شد و به عنوان آرمان زندگی ایده‌آل معرفی می‌گشت.

❇️ به نظر می‌رسد هر اندیشه منصفی اگر این عوامل و مانند آن را در نظر بگیرد به راحتی به این نتیجه می‌رسد که اگر حرکتی اصلاحی و دفاعی جانانه در مقابل برایند مشترک همه این عوامل که همان دین‌زدایی از جوامع اسلامی است انجام نمی‌شد یقیناً تا امروز به طور کلی دین به انزوا رفته بود و احکام اسلام عمدتاً فقط در کتاب‌ها پیدا می‌شد.

✅ پس مشروعیت «انقلاب اسلامی» مبتنی بر امری فراتر از نظریات اختلافی است و آن چیزی نیست جز «وجوب دفاع از اسلام».

🔹 ممکن است در ذهن خواننده این متن پرسشهایی در زمینه «ارتباط ایده تحلیل انقلاب اسلامی بر اساس جلوگیری از اندراس دین با تشکیل حکومت اسلامی»، «بررسی راه‌های اصلاح فرهنگی و علمی به جای حرکت سیاسی و مبارزه‌های سخت»، «نسبت وجوب جلوگیری از اندراس دین با روایات نهی از قیام» و مانند آن‌ها شکل بگیرد.

📌 إن‌شاءالله در یادداشت‌های آتی به پاسخ این پرسش‌ها خواهیم پرداخت.

🖋محمدحسین رضازاده

🔸 در مباحث فقهی و خصوصاً مباحث «فقه سیاسی»، نظریات علمی گوناگونی مطرح است که در میان فقها و اندیشمندان اسلامی، موافقان و مخالفانی دارد. مانند نظریه ولایت مطلقه فقیه در عصر غیبت و یا جواز یا وجوب تشکیل حکومت اسلامی و مانند آنها.

🔹 یکی از اشتباهات رایج در تحلیل انقلاب اسلامی ایران، گره‌زدن این تحول بزرگ و مبتنی ساختن آن بر این نظریات علمی است و در نتیجه از این ابتناء، برداشت اشتباهی می‌شود و آن اینکه انقلاب اسلامی محصول یک نظریه علمی خاص می‌باشد که مورد قبول همه اندیشمندان اسلامی نیست و بعضاً مخالفینی از علماء تراز اول دارد.

🔹 به نظر می‌رسد اگر کسی نظریه ولایت مطلقه فقیه را نیز قبول نداشته باشد و یا قائل به جواز تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت نباشد نیز باید بر اساس مسلمات دین و شریعت، تحقق انقلاب اسلامی را به لحاظ کبروی شرعاً واجب بداند.

✅ چراکه انقلاب اسلامی مبتنی بر «وجوب دفاع از دین و وجوب جلوگیری از اندراس شریعت» است.

🔹 از مجموعه آیات و روایات و همچنین ارتکاز متشرعه به طور قطعی استفاده می‌شود که اگر دین در معرض اضمحلال و شریعت در آستانه اندراس قرار بگیرد بر هر مسلمان اعم از مرد و زن و پیر و جوان واجب است تا به هر شکل ممکن از دین خدا دفاع کند و از نابودی شریعت جلوگیری نماید.

🔹 از جمله در صحیحه یونس بن عبدالرحمان از امام رضا علیه السلام نقل شده است که اگر مرکز اسلام مورد هجمه قرار گیرد و خوف سقوط آن باشد واجب است که شخص با دشمنان به قتال و جنگ بپردازد، سپس امام علیه السلام علتی را برای این حکم بیان می‌کنند و آن این است که: «اگر اسلام، مندرس و منزوی شود ذکر و یاد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم منزوی خواهد شد».

«... فَإِنْ خَافَ عَلَى بَیْضَةِ اَلْإِسْلاَمِ وَ اَلْمُسْلِمِینَ قَاتَلَ فَیَکُونُ قِتَالُهُ لِنَفْسِهِ لاَ لِلسُّلْطَانِ لِأَنَّ فِی دُرُوسِ اَلْإِسْلاَمِ دُرُوسَ ذِکْرِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ». (تهذیب الأحکام ج ۶، ص ۱۲۵)

🔹 به همین جهت و برای جلوگیری از این فاجعه، باید به دفاع از اسلام و ممالک اسلامی پرداخت.

🔹 این علت منصوصه، حکم را به سایر مصادیق تعمیم می‌دهد و در نتیجه هرکجا که خوف انزوا و اندراس دین وجود داشته باشد باید به مبارزه با دشمنان اسلام پرداخت و از هر طریق ممکن این خطر را دفع نمود.

♨️ با نگاه به وضعیت پیش از انقلاب اسلامی ایران به خوبی می‌توان دریافت که شرایط حوزه‌های علمیه، جوامع اسلامی، حکام ممالک اسلامی، سیاست‌های سردمداران غربی و فرهنگ و تمدن غالب در جوامع غربی به گونه‌ای بود که امتداد آن شرایط، نتیجه‌ای جز انزوای شدید دین و به فراموشی سپرده‌شدن احکام، آثار و حتی اسم دین از زندگی شخصی و اجتماعی مردم نداشت.

🔻 حوزه‌های علمیه هرچند پس از دوران پهلوی اول و در عصر مرجعیت آیت‌الله بروجردی توانسته بودند از زیر چکمه‌های رضاخانی بیرون آیند و به ترمیم ضربات هولناک آن دوران بپردازند، لکن با توجه به مشکلات درونی و بیرونی در جایگاه حقیقی خود قرار نداشتند و عملاً در ساحت هدایت جامعه از هیچ ابتکار عملی برخوردار نبودند.

🔻 عموم مردم جامعه به لحاظ فهم دینی و آگاهی از اصول و فروع دین در سطح بسیار پایینی قرار گرفته بودند و از سوی دیگر مشکلات زندگی، ترویج اباحه‌گری، رواج آسیب‌های اجتماعی بدون آنکه حکومت‌ها عزمی برای مقابله با آنها داشته باشند و میدان‌داری جریانات فکری منحرف اعم از مارکسیست‌ها و غیر آن‌ها جوانان و عموم مردم را هر روز در فاصله بیشتری با احکام و معارف دین قرار می‌داد.

🔻 سرسپردگی و بی لیاقتی و بی‌دینی حکام ممالک اسلامی سبب می‌شد حکومت‌ها به هیچ وجه دغدغه اقامه و حفظ دین نداشته باشند و بر اساس مطامع شخصی و به جهت خوش‌رقصی در مقابل سردمداران غربی هرچه بیشتر به دین‌زدایی از جوامع اسلامی بپردازند.

از همین دست است نفوذ جریانات ضد دین در مناصب رسمی حکومتی مانند نفوذ فراماسونرها و بهائیان.

🔻 سردمداران غربی خصوصاً آمریکا و انگلیس مجدانه تلاش داشتند عنصر دین را از جوامع اسلامی حذف کنند؛ چراکه به درستی دریافته بودند مهمترین عامل برای جلوگیری از ظلم و جهانخواری آنها دینداری مردم است.

👇🏻 ادامه در پست بعدی 👇🏻