مناهج

💠 امام خامنه‌ای


🔹 مسأله‌ی اوّل، خود هویّت جامعه‌ی مدرّسین است. به نظر من، جامعه‌ی مدرّسین، یک شخصیتی است در داخل حوزه که بدیل و نظیری ندارد، نه به خاطر اینکه ما بخواهیم بخصوص روی اعضای محترم جامعه تکیه کنیم یا جهات دیگری را در نظر بگیریم؛ نه، عمدتاً به این دلیل که این، یک نهاد دیرپایِ ریشه‌دارِ امتحان‌داده و تجربه‌شده‌ی در طول ده‌ها سال است.

🔹 این امتیازات، به این آسانی گیر نمی‎آید. انسان اگر بیست تا درخت تازه را ملاحظه کند، ممکن است به قدر یک درخت کهن، چوب و شاخه و برگ داشته باشند، اما درخت کهن، امتیازش این است که در سال‌های متمادی، ریشه دوانده.

🔹 هیچ عاقلی، درخت‎های کهن را از فضای زندگی و محیط زیست، زائل نمی‎کند، به امید اینکه حالا درخت‎های تازه روئیده، بتوانند جای او را بگیرند.
اینجا یک نهادی است [که] (اگر از سال ۴۲ یا ۴۳ به حساب بیاوریم) الان ۴۵ سال یا ۴۶ سال است که این نهاد، حضور دارد. خیلی از افراد، متبدّل شدند، بعضی هم از همان دوستانِ اوّل کار، تشریف دارند،

✅ لیکن این خطّی که جامعه‌ی مدرّسین، بر اساس آن، از آغاز، حرکت کرده است، تا امروز، امتداد و استمرار پیدا کرده است. وجود یک چنین نهادی برای حوزه‌ی علمیه خیلی باارزش است.

📗 بیانات در دیدار اعضای جامعه‌ی مدرّسین
📅 ۱ مهر ۱۳۸۹


📌 مناهج:
یک انتخاب دقیق و حساب‌شده می‌تواند خط انقلابی جامعه مدرسین را نه تنها حفظ کند و استمرار بخشد؛ بلکه آن را تعالی بخشد.
همه صالح هستند و نور چشم؛ این جایگاه رفیع و بسیار خطیر به یک فقیه اصلح انقلابی نیاز دارد.