مناهج

📝 حکایت طلابی که از قطار انقلاب پیاده شدند

🖋 سعید هلالیان

🔹 انقلاب اسلامی صورت و ظاهری دارد و سیرت و باطنی. صورت انقلاب، غلبه بر نظام فاسد وابسته، تشکیل نظام اسلامی، تشکیل دولت، جامعه‌سازی و... است.

🔹 اگر انقلابی‌بودن طلبه، تنها در سطح ظاهر انقلاب متوقف و از باطنش غافل بماند، فطرت توحیدی او سیراب نشده و سرانجام، این امور را هم سرابی بیش نیافته و در میانه راه یا در مواجهه با برخی مشکلات و دشواری‌های نظری یا عملی، دل‌زده و #مأیوس شده و از کاروان نهضت اسلامی جدا می‌شود؛ از این رو طلبه انقلابی به هر دو بعد نیاز دارد و ضمن حفظ صورت انقلابی، باید بکوشد از باطن و سیرت انقلابی نیز برخوردار باشد.

🔹 باطن انقلاب، بسط دادن هرچه بیشتر اندیشه، اخلاق و رفتار توحیدی در جان‌ها و جوامع بشری است. طلبه انقلابی باید در باطنش، اعتقادی روشن، راسخ و نهادینه شده به #حقیقت_انقلاب داشته باشد تا در تندباد شبهات و حوادث از این مسیر منحرف نشود.

🔻 آن که از انقلابی بودن، فقط ادعا و برخی امور ظاهری‌اش را داشته باشد یا به خاطر برخی منافع، دعوای انقلابی‌گری کند و از ویژگی‌های لازم طلبه انقلابی، بهره کافی حداقلی هم نداشته باشد را نباید به حقیقت طلبه انقلابی دانست؛ بلکه چون طبل غازی است، بلندآواز و میان‌تهی.


📗 اقتباس از کتاب طلبه انقلابی