مناهج

#نشر_حداکثری

◼️مراسم وداع:

⏱شنبه ۷ آبان، از اذان مغرب و عشاء

🕌 تهران، حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی(ره)

◼️مراسم تشییع:

⏱یکشنبه ۸ آبان، همزمان با نماز ظهر

🕌 مسجد امام علی علیه‌السلام شهران

📌 ان‌شاءالله حضور پرشور و حداکثری علما، اساتید، طلاب و خانواده طلاب، موجب تسلای امام زمان ارواحنا فداه، رهبری معظم و مراجع معظم تقلید است.

📝 روحانی مبارز جهادی و سختکوش

🖋 بی بی معصومه سجادی

🔸 شهید حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی شاه آبادی از فعالان و مبارزان سیاسی پیش از انقلاب بود که در دامان معلم و مرادش مجتهد بنام، آیت الله العظمی شاه ابادی که پدر ایشان و استاد عرفان حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه بود، پرورش یافت.

🔹 وی برخی علوم حوزوی را در محضر امام خمینی (قدس سره) فراگرفت و با فرزند شهید امام، آقا مصطفی خمینی رضوان الله تعالی علیه بسیار همنشین بود.

مهدی متولد سال ۱۳۰۹ در قم بود و هنگامی که ۴ سالش بود به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. وی تا ۱۲ سالگى دوره دبستان را به پایان رسانید سپس به مدرسه علمیه مروی رفت و در ۱۸ سالگی زمانی که پوشیدن لباس روحانیت ممنوع بود با آگاهی و شجاعت تمام تلبّس به این لباس مقدس را انتخاب نمود.

🔹 او آرامش داشت ولی آرام نبود به راستی که استراحت و خوابش بسیار کم بود و تلاش و کارش بسیار زیاد. شیخ مهدی درس تفسیر قرآن می‌گفت ولی به خاطر آگاهی‌های سیاسی که می‌داد و توجهی که به جوانان داشت، حضور جوان‌ها در مسجد بیشتر و بیشتر می‌شد؛ در صورتی‌ که آن زمان، کلاً جوان‌ها کمتر به مساجد می‌رفتند.

🔹 شهید مهدی شاه آبادی در زمره نخبگان فکری قرار داشت که به سبب تبار مبارزه‌گری که در آن رشد یافته بود، پای در مسیر روشنگری گذاشت و در این راه از هیچ کوششی برای به ثمر نشاندن اهداف عالیه انقلاب اسلامی فروگذاری نکرد.

روحیه جهادی وی موجب می‌شد به برخی از محله‌ها و روستاهای اطراف تهران سر بزند و یک ماه در آنجا به صورت شبانه‌روزی هر کاری اعم از بنایی، نماز جماعت، سخنرانی و... انجام دهد؛ در واقع خدمتگزار به تمام معنا بود. بعد هم آن روستا را به طلبه‌ی دیگری می‌سپرد و خودش با همان نان و پنیر ساده‌اش، به همراه خانواده به روستای بعدی می‌رفت. در حالیکه گاه می‌شد اهالی آنجا در ابتدای ورود، به او بی‌اعتنایی می‌کردند اما در هنگام رفتنش، اشک می‌ریختند و درخواست می‌کردند که شیخ مهدی از آنجا نرود. آری! خداوند او را بخاطر اخلاص بی‌حدش، محبوب قلوب کرده بود.

🔹 بارها توسط رژیم ستمگر شاهنشاهی زندانی و تبعید شد اما شکنجه‌های وحشیانه‌ی طاغوت، هرگز نتوانست او را در هم بشکند و ذره‌ای از انگیزه و اراده‌اش بکاهد.

🔹 حجت‌الاسلام مهدی شاه آبادی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نمایندگی از مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه یافت و از هیچ کوششی برای خدمت به مردم فروگذاری نکرد. 

🔹 با آغاز جنگ تحمیلی، با راهیابی به دور دوم مجلس شورای اسلامی اصرار زیادى به حضور در جبهه‌ها داشت و در ایام تعطیلى مجلس یا هر فرصتى دیگر عازم جبهه بود و در کنار رزمندگان غیور اسلام در خط مقدم حاضر می‌شد. 

🔹 شیخ مهدی شاه آبادی این انسان پاکبازِ مخلصِ خوش روحیه، این الگوی به تمام معنای جهادی؛ مزد عهدی که در ۱۸ سالگی با حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه بسته بود را در جزیره‌ی پر رمز و راز مجنون، محل عروج هزاران شهید گلگون کفن، گرفت.

او در مقابل رژیم سفاک بعثی که به نمایندگی از ۸۰ کشور جهان با جمهوری اسلامی ایران می جنگید، به شهادت رسید و ایران اسلامی را در غم و اندوه فقدان خود فرو برد. 

🔹 و اما هم اینک که جمهوری اسلامی این خیمه‌ی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم، این ملجاء و پناه مستضعفان عالم از هر طرف، هدف هجمه‌های تبلیغاتی و روانی و فرهنگی استکبار جهانی و مزدورانش و نفوذی‌ها و منافقین داخلی و خارجی قرار دارد آیا در این جنگ نابرابر همانند شهید مهدی شاه آبادی بر سر عهدی که با مولا و صاحب خویش حضرت ولیعصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف بسته‌ایم هستیم؟ 

❇️ ان‌شاءالله که یاد شهید مهدی شاه آبادی در قلب هزاران طلبه‌ی راه عشق، زنده و پاینده و راهش از یاران عهدبسته، مملوء باشد.

🔸 اول اسفند (۶۴) سالروز شهادت سرباز #امام_زمان(عج)، شهید حجت الاسلام والمسلمین فضل الله محلاتی است، ایشان نماینده امام(ره) در سپاه بود که همراه جمعی از نمایندگان مجلس و مسئولان، در حال عزیمت به جبهه، هواپیمای شان مورد حمله هواپیمای میگ های عراقی قرار گرفت و سقوط کرد. 

🔹 ویژگى بارز این شهید، عشق و اطاعت محض از امام بود و این علاقه متقابل بود. همسر شهید نقل می کند: «دو سه روز بعد از شهادت حاج آقا، همسر امام تشریف آوردند منزل ما و تا مرا دیدند بوسیدند و گریه کردند و گفتند: «امام در دو شهادت خیلى گریستند و بلند بلند گریه کردند. یکى در شهادت شهید مطهرى بود، یکى هم شهادت شهید محلاتى» ۱۲ روز بعد از شهادت، ما را خدمت امام بردند، ایشان فرمودند: « مثل این که من بازویم را از دست داده ام» و اشک هایشان سرازیر شد و همه ما با گریه امام گریه کردیم.»

✅ به احترام این شهید والامقام و ۳۴ شهید دیگر از ۵۰ شهید این حمله که از #روحانیت_انقلابی و مجاهد بودند، اول اسفند به نام «روز روحانیت و دفاع مقدس» نام گذارى شد.