مناهج

 محمد حق‌پرست

 با داغ شدن بورس، بازار کانالهای بورسی در فضای مجازی بیشتر شده‌اند؛ چه اینکه بورس نیاز به آموزش و تحلیل دارد. این کانالها دو ویژگی مهم دارند:

اولا، برخی از این سایتها و کانالها قدمت چند ساله دارند و با سابقه‌ی خوب و بدشان، برای فعالان بازار سرمایه شناخته شده هستند.

ثانیا این کانالها وابسته به نهاد یا سازمان خاصی نیستند و معمولا به نام یک شخص هستند که تمام مسئولیت آن کانال، چه به لحاظ سیگنال‌دهی (معرفی سهم) یا تحلیل، بر عهده صاحب آن است.

اما به تازگی شاهد افتتاح و ایجاد کانالها و گروه‌های بورسی به نام حوزه یا طلاب هستیم. این کانالها هم چند ویژگی دارند:

1معلوم نیست ادمین و صاحبشان چه کسانی و با چه میزان تسلط بر بورس هستند.
2مخاطب این کانالها عموم مردم هستند؛ نه فقط طلاب.
3 مهمتر اینکه از نام «حوزه و صنف طلاب» که مقدس‌ترین سازمان مذهبی و حکومتی است، مایه می‌گذارند. سازمان و صنفی که به هیچ‌وجه، ماهیت اقتصادی و مالی نداشته و ندارد.

 فقط فرض کنید با یک سیگنال اشتباه از یکی از این کانالها، عده‌ای از مردم متضرر شوند. مردم چه قضاوتی خواهند داشت؟! یا فرض کنید برخی با گروه و کانالشان دست به سفته‌بازی بزنند. چه کسی جوابگو خواهد بود؟

 علاوه بر اینکه نگارنده تابحال ندیده کانالی بورسی یا اقتصادی به نام یک صنف یا سازمان خاصی با هویت مجهول فعالیت کند. نگرانی برای آبروی هزارساله روحانیت است؛ مدیران این کانالها می‌دانند امروز بورس بقدری جذابیت دارد که نیازی به استفاده از اسم حوزه و روحانیت نیست.

محمد حق‌پرست

سیاری از تحلیلگران درباره دوران پساکرونا و اتفاقات پیش روی جهان، در حال برنامه‌ریزی هستند؛ احتمالات مختلف را بررسی می‌کنند و خودشان را متناسب با آنها آماده می کنند. درباره سلیقه‌ها و ذائقه‌های مخاطبان، اقتضائات هر منطقه و مدیریت آینده جهان و اینکه باید چکار کنند، راه‌حلهایی را پیش‌بینی می‌کنند.

حوزه علمیه نیز به عنوان مرکز دیانت و فرهنگ اسلامی، باید خود را برای این مسأله آماده کند. آیا حوزه از هم اکنون برای معادلات پیش رو اعم از فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و...، متناسب با وظیفه‌اش برنامه‌ریزی کرده یا فکری دارد؟

 به عنوان مثال، بعد از کرونا یک فرصت طلایی برای تبلیغ به وجود می‌آید و آن این است که مردم برای رهایی از بلای کرونا و مصیبتهای آن به دعا و نیایش روی آورده‌اند. مردم ما، این ایام با توسل و دعا حال معنوی خوبی پیدا کردند. یکی از وظایف حوزویان، ارتقای این حال معنوی است.
از سویی، به احتمال زیاد تا یکی دو سال آینده مساجد و اماکن فرهنگی جمعیت سابق را تجربه نکنند؛ چه اینکه بیماری در کمین است. با این وضع، حوزه چگونه و با کدام روش می‌خواهد کار فرهنگی کند؟ آیا تمام تمرکز باید به سمت فضای مجازی و ظرفیتهای آن برود؟

 پاسخ به این پرسشها و مشابه آن، نقشه اجتماعی و تبلیغی حوزه را مشخص خواهد کرد. اگر منتظر باشیم تا با جو جامعه حرکت کنیم و پیش‌بینی نداشته باشیم، قطعا فرصتهای خوبی را از دست خواهیم داد.

گزارش جماران؛

هزینه‌ تهیه غذاهای بی‌کیفیت و حداقلی هر خانوار 3 نفره بی‌تردید مبلغی بالاتر از 260 هزار تومان در هفته خواهد بود.

پایگاه خبری جماران: در روزهای اخیر، روزنامه «دنیای‌اقتصاد» جدولی را منتشر کرد که نشان می‌دهد هر خانواده ۳‌نفره برای تامین مواد خوراکی خود، حداقل نیاز به پرداخت حدود ۱۴۵ هزار تومان در هفته دارد و این عدد در صورت مراجعه به میادین شهرداری می‌تواند تا حدود ۱۱۳ هزار تومان کاهش یابد.

اما بررسی هزینه‌های هر خانوار از سوی خبرنگار جماران، اختلافی فاحش با آنچه در این جدول به عنوان  هزینه نهایی هر خانوار اعلام شده را نشان می‌دهد. بنابراین گزارش با محاسبه هزینه‌های مصرفی مطابق قیمت‌های همین جدول و با فرض اینکه قیمت‌های نوشته شده در آن حقیقی باشند، متوجه افزایش چندبرابری هزینه‌ها در مقایسه با آنچه مبلغ نهایی 145هزار تومان در هفته اعلام شده، خواهیم شد.

یکی از سریال‌های طنز سال ۱۳۹۲، «دودکش» بود که «جواد عزتی» در قالب روحانی نقش بازی می‌کند؛ روحانی که شخصیتی ضعیف و احمق دارد؛ مسخره و تند حرف می‌زند، در موتورسواری هول است؛ می‌خواهد روایت بخواند ولی یادش می‌رود و باعث تمسخر دیگران می‌شود.

اما در واکنشی دور از انتظار، آیت‌الله حسینی بوشهری (مدیر وقت حوزه‌های علمیه سراسر کشور)، در مراسمی از عوامل این فیلم و سایر برنامه‌های رمضان آن سال تقدیر می‌کنند، بدون اینکه انتقادی از شیوه نمایش صنف روحانیت کنند. ( http://b2n.ir/24222 )

هرچند ایشان بعدها در همایش مبلغان، نسبت به بازیگران نقش روحانیت انتقاد کلی کردند، ولی آن تقدیر در حافظه رسانه‌ها ماندگار شده است.
 
وقتی جامعه فیلم‌ساز حساسیت روحانیت را نسبت به شأن اجتماعی خودشان نمی‌بینند، بلکه تقدیر هم می‌شوند، آیا جز این است که انواع لودگی‌ها و حماقت‌ها را به بهانه طنز به نمایش گذارند؟ وقتی چراغ قرمزی احساس نکنند، جز این است که هر روز بر سرعتشان در تخریب چهره روحانیت بیفزایند و حیثیت هزارساله روحانیت را بی‌آبرو کنند؟

محمد حق‌پرست

بازیگران مشهور در نقش روحانیت

40 بازیگر - 41 فیلم

تعداد زیادی از بازیگران در نقش روحانی ظاهر شده اند اما آنچه قابل توجه است میزان بکارگیری بازیگرانی است که سابقه نقش های طنز را دارند. نکته دیگر عدم آشنایی عوامل فیلم با شکل و شمای لباس روحانیت است تا آنجایی که در فیلم کیمیا و خاک و مدرس بازیگر نقش روحانی(حامد بهداد / مرحوم خسرو شکیبایی) عمامه را برعکس بر سر گذاشته اند.

در ادامه فهرستی از بازیگرانی که در نقش روحانی قرار گرفته اند و خلاصه داستان هر فیلم را ببینید:

 1.   پژمان بازغی در فیلم روز ملاقات

در خلاصه داستان این فیلم آمده است:مسعود نوجوانی است که در کانون اصلاح و تربیت دوران محکومیتش را سپری می کند. او بچه بی سرپرستی است و از اینکه کسی را ندارد تا به ملاقاتش بیاید، رنج می برد. مسعود که اهل مشهد است برای امام رضا(ع) نامه می نویسد. چند روز بعد روحانی جوانی (رحمت) از طرف آستان قدس رضوی به ملاقاتش می رود. رحمت بعد از ملاقات مسعود به دنبال حل مشکل او می رود و قصد دارد که حکم آزادی او را از قاضی بگیرد. رحمت حکم آزادی مسعود را می گیرد اما از آن سو مسعود از کانون فرار کرده است. رحمت برای بازگرداندن مسعود به کانون و اجرا شدن حکم آزادیش به دنبال مسعود به سمت مشهد می رود.