آیت الله العظمی سید محمدسعید حکیم، کتاب «الکافی فی أصول الفقه» را به عنوان جایگزین کتب اصول سطوح عالی نوشتند و در مقدمه، بعد از تمجید از مؤلفین بزرگ آن دو کتاب، در مورد رسائل و کفایه، تصریح کردند:
«غیر أن تطور العلم فی هذه المده الطویله [گذشت یک قرن از کفایه] بفضل أعلام التحقیق الذین برزوا فی الساحه، یفرض الحاجه لکتاب یخلفهما یتناسب مع ذلک التطور المشرّف، و یحاول التخلص من سلبیات الکتابین [الرسائل و الکفایه]، و أهمها عدم تناسبهما فی العرض، و عدم وفاء الکتاب الأول بدوره أصولیه کامله، و الاختصار المشفوع بالتعقید و غموض البیان فی الکتاب الثانی [الکفایه]».
در بخشی دیگر از مقدمه الکافی با غصه به وضع حوزه (ظاهرا مراد حوزه نجف است) اشاره کرده و می‌فرمایند:
«یکی از دلایل اینکه تغییری در کتب درسی رخ نمی‌دهد این است که حوزه، مدیریت_مرکزی ندارد و لذا بیش از یک قرن این کتب تغییری نکرد و اگر هم گاهی کتابی نوشته می‌شد، ساختار کتاب درسی نداشت و معطوف به بیان نظریات یک بزرگی بوده است».
ایشان در پایان و در کمال ناراحتی می‌نویسند: «و کانت وجهه نظرنا أن نجاح مشروع التجدید بعد غیاب القرار المرکزی فی الحوزات یخضع لعوامل کثیره و ملابسات معقده لا تتسنى السیطره علیها و لا الإحاطه بها، قد یکون أهمها خلوص النیه مع اللّه تعالى الذی منه فیض التوفیق و التسدید».
منبع: الکافی فی أصول الفقه ۱: ۵ – ۱۰
