سلامی:
دوستانی را می‌شناسم که به جای کار طلبگی به کارهایی مانند کشاورزی _ گلخانه _ یا خرید و فروش یا حتی استخدام ادارات به جهت برطرف کردن مشکلات زندگی می‌پردازند و از اصل (علم و کار آخوندی) جا می‌مانند…
حسینی:
چند وقت پیش یکی از دوستام می‌گفت: طلبگی خیلی سخته! چجوری زندگی می‌کنی؟ گفتم توکل بخدا… الحمدلله می‌گذره.
گفت: فلانی خیلی ضعیف و تکیده شدی… می‌دونم که شهریه‌تون خیلی ناچیزه؟ آخه چجوری می‌گذره؟ زندگی هزار و یک خرج داره…
گفتم: روزی که از دانشگاه انصراف دادم و پشت کردم به دنیا، حساب امروز رو کردم… من ناآگاهانه نیمدم حوزه که حالا هم بخوام پشیمون باشم!
گفت: راست میگی! انتخاب خودت بود…
پ.ن: درود بر شما (مناهج) که پیگیر بهبود وضع معیشت طلاب هستید؛ اما طلاب هم مراقب باشند که در حوزه علمیه با همه فراز و فرودهایی که داریم و با همه سختی‌ها، بالاخره زیر پرچم امام و حجت حی (عج) هستیم. مبادا سرد و ناامید بشیم. خوب درس بخونیم تا ملا و کارآمد بشیم؛ با مطالبه‌گری مودبانه، ان‌شاءالله این روزهای سخت هم می‌گذره.
