شاید تغییردادن کتاب درسی چندان کار سختی بنظر نرسد. لجنه‌ای از محققان و فضلا همفکری می‌کنند و نهایتا به دو راهکار می‌رسند:
- یا اکثریت بر کتابی از کتابهای موجود توافق می‌کنند،
- یا کتاب جدیدی را با تأیید اکثریت می‌نویسند.
از سویی دیگر تغییر کتاب در حوزه سخت است؛ چون غنی‌بودن محتوا اهمیت زیادی دارد و به یقین برخی نگاه سختگیرانه بر کتاب جایگزین خواهند داشت. سختی این کار وقتی بیشتر می‌شود که شورای عالی بخواهد نظر همه را جلب کند. اینجاست که مسئله تغییر کتاب به معمایی پیچیده تبدیل می‌شود؛ زیرا کتاب جایگزین، باید همه خوبی‌های گذشته را بدون نقاط ضعف داشته باشد و همه نیز آن را قبول کنند. اما چنین کتابی تا کنون نوشته نشده و شاید نوشته هم نشود. اما مهمتر از بحث بر سر کتابهای جایگزین، اشکالاتی است که به کتابهای فعلی وجود دارد و هرچه می‌گذرد مطالبه طلاب برای تغییر کتب جدی‌تر می‌شود. پس ما در دوران گذاری هستیم که باید کتابهایی با مقبولیت نسبی جایگزین کنیم و دنبال بهتر شدن باشیم، نه اینکه بخاطر دغدغه غنی‌بودن محتوا، دست از تغییر برداریم.
بنظر می‌رسد شورای عالی همزمان باید دو کار انجام دهد:
اولا، تعیین چند کتاب برای تحصیل که حق انتخاب با طلبه و استاد باشد. البته با ضوابط و قوانینی که به بی نظمی علمی و تحصیلی منجر نشود.
ثانیا، نگارش کتابهای جدید یا حمایت از کتابهایی که مقبولیت نسبی دارند. شاید نویسنده‌ای کتابش را بهترین گزینه برای تغییر بداند، اما چاره‌ای جز این نیست که نظر اکثر اساتید و فضلا معیار جایگزینی باشد.
نویسنده: هادی چیت ساز
