پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: بى گمان، خداوند متعال، روزىِ جویاى دانش را به طور ویژه، افزون بر آنچه براى دیگران تضمین کرده، به عهده گرفته است.
منیه المرید، ص ۱۶۰: (رسول اللّه صلى الله علیه و آله: إنَّ اللّه َ تَعالى قَد تَکَفَّلَ لِطالِبِ العِلمِ بِرِزقِهِ خاصَّهً عَمّا ضَمِنَهُ لِغَیرِهِ).
مترجم المیزان آیت الله موسوی همدانی در جلد اول تفسیر المیزان با اجازهٔ علامه طباطبایی داستانی را از زبان مرحوم علامه ذکر می‌کند که در اصل عربی این تفسیر وجود ندارد و خلاصه کلام اینکه:
هنگامی که در نجف درس می‌خواندم برای من از تبریز ماهیانه‌ای می‌آمد و من با آن ماهیانه امرار معاش می‌کردم. یک وقتی که به علت اختلاف دو دولت ماهیانه ما قطع شد و پس‌انداز ما هم تمام شد.. دچار فقر شدید و تنگی معاش می شود.یک روز سر میز مطالعه نشسته بودم ناگهان همین فکر رشته افکار مرا پاره کرد که، تا کی تیرگی روابط بین ایران و عراق ادامه خواهد داشت، پولی نداریم و در غربتیم. به محض اینکه این فکر به نظرم رسید متوجه شدم که محکم درب خانه را کوبیدند. رفتم در را باز کردم، آقایی پشت درب بود با محاسن حنائی و قد کشیده، عمامه‌اش فرم خاصی بود لباسش هم همین‌طور به محض اینکه در باز شد گفت سلام علیکم –جواب سلام را دادم- آن مرد گفت من شاه حسین ولی هستم، خداوند تعالی می‌فرماید در این هیجده سال چه وقت تو را گرسنه گذاشته‌ام که تو حالا مطالعه ات را رها کردی و به فکر این افتادی که روابط ایران و عراق تا کی تیره می‌ماند و کی برای ما پول می‌رساند. خدا حافظ شما- من هم خدا حافظی کردم و درب را بستم آمدم تو، پشت میز نشستم آن وقت تازه سرم را از روی دستم برداشتم؛ [بعد از مدتی که به تبریز آمدم و برای زیارت اهل قبور رفتم] به قبری برخوردم که مشخص بود قبر محترمی است و حالی دارد، سنگ قبر را خواندم، دیدم بعد از احترامات زیادی نوشته مرحوم شاه حسین ولی، متوجه شدم که این همان آقایی است که در نجف آمده در منزل ما، تاریخ فوت را نگاه کردم دیدم حدود ۳۰۰ سال قبل است. از مسائلی که برایم روشن نشده بود این بود که شاه حسین ولی گفته بود خداوند فرموده ۱۸ سال تو را گرسنه نگذاشته‌ام ولی این تاریخ کجاست؟! چون حدود ۹ سال بیشتر نیست که در نجفم و حدود ۲۵ سال است که درس می‌خوانم. پس مبدأ این تاریخ کجاست. وقتی فکر می‌کردم متوجه شدم که درست ۱۸ سال است که من معمم شده‌ام و به لباس سربازی امام زمان (عج) درآمده‌ام.
ترجمه تفسیر المیزان ۱، صفحه ۵۴۸
پ.ن:
آیت الله شبیری زنجانی دام ظله در مجلد دوم از کتاب جرعه ای از دریا، ص۶۶۷ حاشیه‌ای بر جزئیات این مکاشفه یا معاینۀ مرحوم علامه طباطبایی ره ذکر کرده اند که خللی به اصل ماجرا وارد نمی کند (از جمله اینکه قبری که علامه در تبریز دیده قبر پسر شاه حسین ولی بوده و شاه حسین ولی ۵۰۰ سال قبل از ماجرای مذکور وفات یافته بوده است نه ۳۰۰ سال) لیکن آنچه قطعی است عنایت پروردگار متعال به طالبان علوم و به خصوص افرادی است که لباس مقدس سربازی امام زمان عج را به تن نموده اند. لذا بسیار نیکوست که هر طلبه ای گاه به گاه با خود خلوتی داشته و محاسبه کند چقدر در راه تحصیل علم به عنایات پروردگار متعال و نظر لطف امام زمان (عج) یقین داشته و دارد.
