استاد سطوح عالی:
صداقت آیت الله بوشهری در اقرار به کوتاهی‌های مدیریتی خویش جای تقدیر دارد.
می‌توان گفت کمتر مدیر کشوری یا حتی حوزوی پیدا می‌شود که بجای اقرار به کم‌کاری‌ها دست به لفاظی و گزارش‌سازی نزند؛ اما در همین خبر بالا (https://eitaa.com/manahejj/) دیدیم که ایشان بی‌تکلف و تلویحا به شعارزدگی صرف و بی‌اعتنایی عملی و محتوایی درباره وحدت حوزه و دانشگاه اقرار کردند.
اما به عنوان استاد سطوح عالی حوزه از ایشان یک تقاضا هم داشتم، جناب آقای بوشهری اقرار کافی نیست. شما امروز همزمان بالاترین مسؤولیتهای سیاست‌گذاری و راهبری حوزه‌های علمیه را دارید.
پای درد دل اساتید و طلاب که می‌نشینیم متاسفانه تبادر ذهنی‌شان از خروجی مسؤولیتهای گذشته و حال حضرتعالی طی دو سه دهه اخیر «رکود و تحول‌گریزی» است!
نگرانی ویژه بخش قابل توجهی از اساتید و طلاب انقلابی، بسندگی جامعه مدرسین به وضع موجود و عدم تزریق عالمان پرانرژی به این نهاد مقدس و ریشه‌دار است؛ نگذارید اساتید فکر کنند جامعه مدرسین در زمان ریاست شما هم خدای ناکرده برنامه یا بنایی برای تحول و رشد هرچه بهتر ندارد.
در مورد شورای عالی هم خاضعانه می‌گویم تا ریزشهای حوزه بیش از این نشده، تا موجودیت حوزه بیش از پیش گرفتار بحران هویت نشده، تا سرمایه‌های حوزوی ناامید و دلخسته نشدند فکری برایشان بکنید.
اگر طی این سی سالی که هدر رفت، رهبر انقلاب به مشکلات و راهکارها اشاره نکرده بودند دلمان نمی‌سوخت؛ می‌گذاشتیم پای غفلت و جهل مرکب خودمان؛ اما درد اینجاست که آگاه به مشکلات بودیم و کاری نکردیم…
قطعا همه مسؤولین حوزه و حتی ما اساتید نسبت به سرمایه‌های حوزوی که همان طلاب باشند نزد خدا مورد بازخواست قرار خواهیم گرفت و ان‌شاءالله که روسفید شویم.
با اعتذار
مناهج نظرات اساتید و طلاب مخلص حوزوی را بدون رد یا تأیید منتشر می‌کند؛ همچنین آمادگی دارد پاسخ مسؤولین محترم حوزه‌های علمیه و گزارش زحمات و تلاشهای تحولی ایشان را برای تنویر افکار عمومی منتشر کند.
