ادبیات تحول
محمد حق‌پرست
تحول در حوزه، ماهیتی علمی دارد. پس ادبیات تحول، باید ادبیاتی علمی و همراه با متانت و ادب باشد. کمترین توهین یا بی ادبی، بزرگترین آسیب را به تحول می زند. اگر کسی نیت خیر اما قلم و زبان تندی داشته باشد، بهترین طرحها و ایده‌ها را هم نابود می‌کند و عملا به تحول‌خواهی رنگ و بوی منفی می‌دهد. بدترین ادبیات در تحول، ادبیات ژورنالیستی، جدلی و احساسی است؛ چون لازمه تحول قانع‌کردن دیگران است، نه هیاهوی رسانه‌ای.
تحول در فضای آزاداندیشی، طرحها و ایده‌های نو شکل می‌گیرد. اما ادعای آزاداندیشی و تضارب افکار، چطور با به کار بردن تعبیرات سنگین و جنجالی قابل جمع است؟ آیا جز این است که چنین ادعای آزاداندیشی بهانه‌ای برای عبور از خطوط قرمز است و به ضرر تحول تمام می‌شود؟
عیار هر رسانه و جریانی، به محتوا، ادبیات و روش اوست. ازاین‌رو، همانقدر که نیت و محتوا مهم است، روش‌ها هم مهم هستند. روش جریانها گاهی فاصله‌ای بین مشرق و مغرب دارند و از اصل نیت و هدف مهمتر می‌شوند. روشی که منجر به ضعف تحقق تحول شود، در واقع ضد تحول‌خواهی است.
تحولی که با صرفا تحریک احساسات به وجود بیاید، پایه‌ای ندارد و خیلی زود از بین می‌رود. همچنین تجربه نشان داده هرگاه طرح و ایده‌ای با ادبیات جنجالی و فشار رسانه‌ای روی کار آمده، دوام نیاورده و عده‌ای دیگر با همین روش آن را از بین برده‌اند.
