مناهج

🖋 حسین شایسته

🔸 از مباحثی که در زمینه مطالبات اقتصادی جامعه ما طی سالیان گذشته به انحراف رفته است، مطالبه "رفاه" به جای "عدالت اقتصادی" است.

🔻 در ذهنیت جامعه امروز، متأثر از تبلیغات غرب‌مآل بسیاری از چهره‌ها و فعالان فضای مجازی و مواجهه با سطح بالایی از رفاه، ولو دروغین، مفهومی مطلق از رفاه شکل گرفته که متعاقب آن جای مطالبه عدالت اقتصادی با رفاه و تجمل‌گرایی نیز عوض شده است.

🔻 از این رو ایده "هرکه بامش بیش برفش بیشتر" عینیتی عملی یافته است. 

لذا عمدتا افراد جامعه طالب رفاه هستند؛ تا عدالت.

🔻 به گونه‌ای که بیش از آن که در جامعه، فقر وجود داشته باشد، به دلیل مقایسه مذکور شدیدا #احساس_فقر وجود دارد.

برخی از مسئولین نیز که به نوعی خودشان نیز بی‌بهره از سطح بالای رفاه نیستند نه تنها دغدغه‌ای از باب عدالت اقتصادی ندارند، که بعضا به دلیل تعارضات با منافع، چه بسا تمایلی هم به تحقق آن ندارند. از این رو یا نادانسته و یا حتی به دروغ هم که شده صرفا وعده ایجاد رفاه می‌دهند؛ نه عدالت اقتصادی.

✅ در نظر داشته باشید کلیدواژه "عدالت اقتصادی" می‌تواند راه برون رفت دولت از کلاف سر در گم اقتصاد ما باشد و کمی از بار سنگین تأمین این #رفاه_کاذب و نیز خشم مردم رنجدیده از بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها را بکاهد. 

♨️ به نظر می‌رسد پایان اغتشاشات اخیر بهترین زمان برای جهت‌دهی به چنین مطالبه‌ای باشد.

به طوری که با یک #تبلیغ گسترده و روشمند از سوی مبلغین گرامی در مساجد و مناسبت‌ها، تأکید از طلب رفاه مطلق اجتماعی، که حتی تالی فاسد هم می‌تواند داشته باشد، برداشته شده، به سمت مطالبه کلیدواژه "عدالت اقتصادی" سوق یابد.