مناهج

💠 امام خمینی قدس سره

🔢 بخش نخست

🔸 از وقتی که رضاخان در ایران بر سر کار آمد، من متوجه بودم و اینطور‏‎ ‎‏می‌فهمیدم که هر چیزی که برای اسلام مفیدتر بود، حمله به آن بیشتر‏‎ ‎‏می‌شد. آن روز #روحانیت مهمترین پایگاه ملت در مقابل اجانب بود،‏‎ ‎‏لذا، شدیدترین حملات به آن می‌شد. با شعر و نثر و هرچه داشتند، به‏‎ ‎‏آن حمله می‌کردند و برای اضمحلالش، درهای بعضی از ادارات را به‏‎ ‎‏روی آنان گشودند و در حوزه‌ها و شهرها، به قدری آنان را در فشار‏‎ ‎‏قرار دادند که ما از صبح تا به شام در باغها زندگی می‌کردیم. با عاشورا‏‎ ‎‏و تبلیغات اسلامی شدیداً مخالفت کردند؛ چون می‌دانستند این‏‎ ‎‏پایگاهی است برای رسوایی حکومتها.
📅 ۲۹ مهر ۶۰

🔹 یکی قدرت اسلام را که از آن می‌ترسیدند. یکی قدرت خدمۀ اسلام را‏‎ ‎‏که عبارت از روحانیون، اینها را می‌خواستند بگیرند و شدت هم‏‎ ‎‏کردند و گرفتند.
در زمان رضاشاه سرکوبی کردند سخت، به حیث که‏‎ ‎خود مردم هم بر ضد روحانیت، طبقات زیادی از آنها بر‏‎ ‎‏ضد روحانیت، حرف زدند و گفتند و شنیدند و بعد که دیدند با زور‏‎ ‎‏مشکل است بعد با حیله وارد شدند. با حیله و با تبلیغات سوء و با‏‎ ‎‏این طور چیزها وارد شدند.
📅 ۱۲ شهریور ۵۸‏

♨️ می‌دیدند که مجالس، مجالسی که در ایران ‏‎ ‎‏تشکیل می‌شد، مجالس وعظ و خطابه، مجالس روضه، احتمال داشت ‏‎ ‎‏که برای اینها ضرر داشته باشد، جلوی آن را گرفتند.
یکوقت دیدیم ‏‎‎‏که در تمام ایران دیگر مجلس روضه ای نبود.
مجالس را بکلی از بین بردند. ‎‏مساجد و ائمۀ مساجد و مراجع و هر چه بود، اینها از بین بردند. یعنی ‎‏نگذاشتند دیگر این قوۀ فعاله قوه داشته باشد.
مع الأسف آن روز ملت ‏‎را هم جوری بار آوردند، تبلیغاتشان طوری در ملت تأثیر کرد، که ‏‎ ‎‏ملت هم بسیاری از آنها ـ البته نه همه ـ بسیاری از قشرهای ملت هم ‏‎ ‎‏مخالف شدند با روحانیت.
📅 ۲۹ اردیبهشت ۵۸