تکیه‌ی نظام اسلامى از جهات مختلف به علماى دین
از هدایت سیاسی جامعه تا طراحی نظامات فقهی
امام خامنه‌ای
نظریهپردازى سیاسى و نظریهپردازى در همه جریانهاى اداره یک ملت و یک کشور در نظام اسلامى بهعهدهى علماى دین است. آن کسانى مىتوانند در باب نظام اقتصادى، در باب مدیریت، در باب مسائل جنگ و صلح، در باب مسائل تربیتى و مسائل فراوان دیگر نظر اسلام را ارائه بدهند که متخصص دینى باشند و دین را بشناسند. اگر جاى این نظریهپردازى پر نشد، اگر علماى دین این کار را نکردند، نظریههاى غربى، نظریههاى غیر دینى، نظریههاى مادى جاى آنها را پر خواهد کرد.
علاوه بر اینها که نظام اسلامى براى اداره ملت و کشور نیازمند به حوزههاست، یک نکته دیگر هم وجود دارد و آن این است که امروز شبهههایى مطرح مىشود که آماج آن شبههها نظام است. شبهات دینى، شبهات سیاسى، شبهات اعتقادى و معرفتى در متن جامعه تزریق مىشود- بخصوص در میان جوانان- هدفش فقط این است که یکى را از یک فکرى منتقل کند به یک فکر دیگرى؛ هدفش این است که پشتوانههاى انسانى نظام را از بین ببرد؛ مبانى اصلى نظام را در ذهنها مخدوش کند؛ دشمنى با نظام است. لذا برطرف کردن این شبههها، مواجهه با این شبههها، پاک کردن این غبارها از ذهنیت جامعه- که به وسیله علماى دین انجام مىگیرد- این هم یک پشتیبانى دیگر، یک پشتوانهى دیگر براى نظام اسلامى است.
پس نظام اسلامى از جهات مختلف متکى به علماى دین و نظریهپردازان و محققان و دانشمندان حوزههاى علمیه است.
بیانات در دیدار طلاب، فضلا و اساتید حوزه علمیه قم
۲۹ مهر ۱۳۸۹
